ـ امام صادق عليه السلام هرگاه يكى از شماتنگدست و گرفتار شد به برادر خود بگويد و خويشتن را آزار ندهد.
ـ امـام عـلـى عليه السلام هرگاه يكى از شما بداند كه برادرش نيازمند است زحمت خواهش را از دوش او بردارد.
ـ سـعـيـد بن الحسن : ابو جعفر (امام باقرعليه السلام ) فرمود: آيا چنين هست كه فردى از شما نزد بـرادرش بيايد و دست در جيب اوكند و به اندازه اى كه احتياج دارد بردارد و او مانع نشود؟
عرض كـردم : در ميانمان چنين چيزى سراغ ندارم ابو جعفر فرمود: پس , فايده اى ندارد من گفتم : پس هلاك شديم ! حضرت فرمود: مردم هنوز به كمال عقلى خود نرسيده اند.
ـ امام على عليه السلام اداى حقوق برادران , برترين اعمال پرهيزكاران است .
ـ امام صادق عليه السلام خداوند يار مؤمن است مادام كه او يار و مددكار برادر خود باشد.
ـ هـر كه يك نياز از برادر مؤمن خود را روا سازد خداوند بزرگ در روز رستاخيز صد هزار نياز او را برآورد.
ـ امـام كاظم عليه السلام خداوند حسنه اى دارد كه براى سه كس اندوخته است : پيشواى دادگر, مؤمنى كه دست برادرش را در مال خود باز بگذارد وكسى در (برآوردن ) نياز برادر مؤمنش بكوشد .
ـ كسى كه برادرش براى رفع گرفتارى يا حاجتى به او پناه ببرد و او بتواند پناهش دهد اما ندهد, بى گمان پيوند ولايت خداى تبارك و تعالى را بريده است .
ـ امـام صادق عليه السلام هر مؤمنى كه به برادر مؤمن خود خيرى برساند, به پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله خير رسانده است .
ـ در اعتماد انسان به برادرش همين بس كه نياز خود را به او بگويد.
ـ پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله هرگاه يكى از شما باكسى طرح برادرى افكند از او نام و نام پدر و قـبـيله و محل سكونتش را بپرسد, كه اين كار از حقوق لازم و مايه صفا و خلوص برادرى است , در غير اين صورت , اين دوستى , دوستيى نابخردانه است .
ـ سه چيز نشانه جفا و بى مهرى است [ نخست ]: آن كه آدمى با كسى رفيق شود و از نام و كنيه اش نپرسد.
ـ با برادرت گشاده رو برخورد كن .
ـ امام صادق عليه السلام از برادران خود بدگويى نكند مگر حرامزاده .
ـ پـيـامـبـر خدا صلى اللّه عليه و آله هرگاه يكى از برادران خود را سه روز نمى ديد جوياى حالش مـى شـد اگـر در شـهـر نـبـود برايش دعامى كرد و اگر بود به ديدنش مى رفت و اگر بيمار بود عيادتش مى كرد.
ادب .