قرآن .
((آنان كه مردان و زنان مؤمن را بى هيچ گناهى كه كرده باشند, مى آزارند تهمت و گناه آشكارى را به دوش مى كشند)).
ـ پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله هر كه مؤمنى را بيازارد بيگمان مرا آزار داده است .
ـ امام على عليه السلام بر هيچ مسلمانى روا نيست كه مسلمانى را به وحشت اندازد.
ـ امـام صـادق عـليه السلام خداوند بزرگ فرموده است هر كه بنده مؤمن مرا بيازارد, با من اعلان جنگ دهد.
ـ پـيـامبر خدا صلى اللّه عليه و آله هر كس به مؤمنى نگاهى كند كه با آن او را بترساند, خداوند در روزى كه سايه اى جز سايه او نيست وى را بترساند.
ـ خـداوند بزرگ فرموده است : هر كه به يكى از دوستان من تحقير و توهين روا دارد براى جنگ با من آماده شده است .
ـ هر كه مؤمنى را اندوهناك سازد و سپس دنيا را به او بدهد, گناهش بخشوده نشود و در برابر آن پاداشى نبيند.
ـ پـيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله به مردم آزار نرسان , كه بى آزارى صدقه اى است كه براى خودت مى پردازى .
ـ امام سجاد عليه السلام آزار نرساندن نشانه كمال خرد است و مايه آسايش دو گيتى است .
ـ امـام صـادق عـلـيه السلام هر كه دست از آزار مردم بردارد, يك دست از آنها نگه داشته و مردم دستهاى بسيار از (آزار) او نگه مى دارند.
ـ امام على عليه السلام نفس مؤمن از او در رنج است اما مردمان از وى آسوده اند.
قرآن .
((بـعـضـى از مـردم مى گويند: به خدا ايمان آورده ايم و چون در راه خدا آزارى بينند آن را چون عذاب خدا به شمار مى آورند و هرگاه از سوى پروردگار تو مددى رسد, مى گويند: ما نيز با شما بوده ايم آيا خدا به آنچه در دلهاى مردم جهان مى گذرد آگاه تر نيست ؟
)).
((پـس كـسـانـى كه مهاجرت كرده اند و از خانه هايشان رانده شده اند و در راه من آزار ديده اند و جنگيده اند و كشته شده اند, گناهانشان را مى زداييم )).
((پيامبرانى را هم كه پيش از تو بودند تكذيب كردند ولى آنها بر آن تكذيب و آزار شكيبايى ورزيدند تـا پـيـروزى مـا فرا رسيدشان و سخنان خدا را تغيير دهنده اى نيست و بى گمان پاره اى از اخبار پيامبران بر تو نازل شده است )).
ـ پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله هيچ كس چون من در راه خدا آزار و اذيت نديده است .