ـ پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله سه چيز است كه هر كس داشته باشد طعم ايمان را چشيده است : كـسـى كه هيچ چيزى را بيشتر از خدا و پيامبر اودوست نداشته باشد و كسى كه اگر او را با آتش بـسوزانند برايش بهتر است تا اين كه از دينش دست شويد و كسى كه براى خدادوستى و دشمنى ورزد.
ـ سه چيز است كه هر كس داشته باشد حلاوت ايمان را مى چشد: خدا و رسول او را از هر چيز ديگر بـيـشتر دوست داشته باشد,انساندوستى او تنها براى خدا باشد و بعد از آن كه خداوند او را از كفر نجات بخشيده ديگر خوش نداشته باشد به كفر برگردد,همچنان كه دوست ندارد در آتش افكنده شود.
ـ سـه چـيز است كه هر كس آنها را انجام دهد بى گمان طعم ايمان را چشيده است : هر كس تنها خـداى يـگـانه را بپرستد و زكات مال خويش را با رضايت خاطر بپردازد و نفس خويش را پيراسته كند.
ـ آن كـه بـه پـروردگارى خدا و دين اسلام و پيامبرى محمد خشنود باشد طعم ايمان را چشيده است .
ـ امام على عليه السلام تا بنده اى دروغ گفتن , به شوخى و جدى , را ترك نگفته باشد, مزه ايمان را نمى چشد.
ـ هـيـچ بـنده اى مزه ايمان را نچشد مگر آن كه بداند آنچه بدو رسيده , نمى شد نرسد و آنچه به او نرسيده , ممكن نبود كه برسد و اين كه زيان بخش و سودرسان خداى عزوجل است و بس .
ـ آدمـى حـقـيـقـت ايـمان را نچشد مگر سه خصلت دراوباشد: فهم در دين , صبر در برابر مصائب وبرنامه ريزى درست در امر معاش .
ـ پـيـامـبـر خـدا صلى اللّه عليه و آله چهار چيز است كه انسان تا به آنها ايمان نياورد مزه ايمان را نـمـى چـشـد اين كه خدايى جز اللّه نيست , اين كه من فرستاده خدا هستم و به حق مرا برانگيخته است , اين كه مى ميرد و پس از مرگ دوباره برانگيخته مى شود و اين كه به قضا و قدر سراسر ايمان آورد.
ـ بـنده آن گاه نابى و زلالى ايمان را بيابد كه براى خدا دوست و دشمن بدارد,پس , هرگاه براى خدا دوست بدارد و براى خدادشمنى ورزد بيگمان سزامند ولايت خداست .