ـ پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله مؤمنان در دوستى ,عطوفت و مهرورزى نسبت به هم چونان يك پيكرند كه هرگاه عضوى از آن به درد آيدديگر اعضا را بيخوابى و تب فراگيرد.
ـ امـام صـادق عـلـيـه الـسلام به خدا قسم مؤمن هرگز مؤمن نيست , مگر آن كه براى برادر خود هـمـچون بدن باشد كه هرگاه رگى از او (از درد و بيمارى ) بجنبد ديگر رگهايش با آن همصدا شوند.
ـ پـيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله مؤمنان خونهايشان برابر است , در برابر ديگران يكدست هستند و اگر كمترين آنها (به دشمن ) زنهار و امان دهد ديگران به آن احترام گذارند.
ـ مـؤمـنان خير خواه و دوستدار يكديگرندهر چند خانه ها و بدنهايشان از هم دور باشد و تبهكاران نسبت به يكديگر دغلكارند و هميارى ندارند, هر چند خانه ها و بدنهايشان گرد هم باشد.
قرآن .
((مـؤمنان كسانى هستند كه چون نام خدا برده شوددلهاشان ترسان شود و چون آيات خدا بر آنان خـوانـده شـود ايـمـانـشان افزون گردد و بر پروردگارشان توكل مى كنند همان كسان كه نماز مـى گـزارنـد و از آنـچـه روزيـشـان داده ايـم انفاق مى كنند اينان مؤمنان حقيقى هستند در نزد پروردگارشان درجاتى دارند و مغفرتى و رزقى نيكو)).
ـ امـام عـلى عليه السلام مؤمن شاديش در چهره اش مى باشد و اندوهش در دلش , سينه اش از هر چـيـز فـراختر (پر حوصله و دريادل ) است و نفسش از هر چيز زبونتر, بلندپايگى را ناخوش دارد و شـهـرت را دشـمـن , انـدوهش دراز است و همتش بلند, بسيارخموش است و اوقاتش به بيكارى نـمـى گـذرد, شـكـور اسـت و شكيبا, غرق در انديشه خويش است و در پايبندى به دوستى خود (بـاديگران ) حريص است نرمخو و مهربان است , اراده اش سخت تر از سنگ خاراست و با اين حال از يك بنده خوارتر و افتاده تراست .
ـ مؤمن در هنگام گرفتاريهاى تكان دهنده استوار است , در ناخوشيها پابرجا, در هنگام بلا شكيبا, در مـوقـع برخوردارى از رفاه وآسايش سپاسگزار , به آنچه خدا روزيش كرده قانع و خرسند است , بـه دشـمـنـان سـتـم روا نمى دارد و با دوستان غرض ورز نيست (يا به خاطر آنها به ديگران ستم نمى كند يا مرتكب گناه نمى شود), مردم از او در آسايشند و نفسش ازو در رنج .
ـ امـام بـاقـر عـليه السلام مؤمن كسى است كه چون خشنود و سر خوش شود خشنوديش او را به گناه و باطل نكشاند و هر گاه به خشم آيد خشمش او را از حقگويى دور نسازد, مؤمن كسى است كه اگر قدرت يابد قدرتش او را به تجاوز و دست اندازى به آنچه حق اونيست نكشاند.
ـ امـام صـادق عليه السلام مؤمن ياورى خوب و كم خرج و زحمت است , زندگيش را خوب اداره مى كند, از يك سوراخ دوبار گزيده نمى شود.
ـ پيامبر خدا صلى اللّه عليه و آله مؤمن در هر حال در خير و خوبى به سر مى برد, حتى در آن حال كه جانش از سينه اش كنده مى شود خدا را ستايش و سپاس مى گويد.
ـ مـؤمـن مـورد ناسپاسى قرار مى گيرد (با همه خوبيهايى كه به مردم مى كند كسى از او تقدير و تشكر به عمل نمى آورد).
ـ مؤمن برادر مؤمن است در هيچ حال از نصيحت و خير خواهى براى او فروگذار نيست .
ـ مـؤمـن نـسـبـت بـه چيزى كه در دنيا به سرش آمده سرزنش نمى شود بلكه كافر مورد توبيخ و سرزنش قرار مى گيرند.
ـ مؤمن رام و ملايم است , چندان كه خيال مى كنى احمق است .
ـ امـام عـلـى عـلـيه السلام مؤمن ساده دل (بى شيله پيله ) و بزرگوار است , امين نفس خويش و همواره ترسان و اندوهگين است .
ـ مؤمن امانتدار نفس خويش است با هوى و هوس خود مى جنگد.
ـ مـؤمـن چون اندرز داده شود (از گناه ) باز ايستد و چون بر حذر داده شود حذر كند و چون پند داده شود پند پذيرد و چون به او يادآورى شود متذكر گردد و هرگاه به اوستم شود ببخشد.
ـ مؤمن شيوه و عادتش زهد اوست و هم و غمش دينش و عزتش قناعتش و تلاشش براى آخرتش , خوبيهايش بسيار است ودرجاتش بلند و در آستانه رهايى و رستگارى است .
ـ امام صادق عليه السلام مؤمن در دين قدرتمند است , در نرمى دورانديش , ايمانش با يقين همراه است , در فهميدن (دين )آزمند و در پيمودن راه راست با نشاط و با وجود كار و گرفتارى نمازش را ترك نمى گويد.
ـ مـؤمـن بـردبـارى اسـت كـه جهالت نمى ورزد و اگر نسبت به او كار جاهلانه اى صورت گيرد بـردبـارى مى كند, او ستم نمى كند و اگر به وى ستم شود مى بخشد, بخل نمى ورزد و اگر به او بخل ورزند صبر مى كند.
ـ مؤمن كسى است كه درآمدش حلال و پاك باشد و اخلاقش نيكو و باطنش سالم و درست , زيادى مالش را انفاق كند و از زياده گويى بپرهيزد.