قرآن .
((وطعام را در حالى كه خود دوستش دارند به مسكين و يتيم و اسير مى خورانند)).
((اى پيامبر! به اسيرانى كه در دست شما هستند بگو: اگر خدا در دلهايتان نشان ايمان بيند بهتر از آنچه از شما گرفته اند ارزانيتان خواهد داشت و مى آمرزدتان و خداآمرزنده و مهربان است )).
ـ امـام صـادق عليه السلام غذا دادن به اسير حقى است به گردن كسى كه او را به اسارت گرفته اسـت , هر چند بنا باشد فردا كشته شودبايد به اسير, كافر باشد يا غير كافر, آب و خوراك داد [ و در سايه اش نگه داشت ] و با او مدارا كرد.
ـ امـام عـلـى عـلـيـه الـسـلام غـذا دادن به اسير و خوشرفتارى با وى حقى است , واجب هر چند (بخواهى ) فردا او را بكشى .
ـ امـام صـادق عـليه السلام على عليه السلام كسى را كه زندانى مى شد از بيت المال مسلمانان غذا مى داد.
ـ امام على عليه السلام پس از آن كه ابن ملجم بر او ضربت زد به حسن و حسين فرمود: اين اسير را زندانى كنيد و به او غذا و آب بدهيد و در اسارت با وى خوشرفتارى كنيد.