میزان الحکمه

19363- عنه صلى الله عليه و آله ـ لمّا مَرُّوا بجَنازَةٍ تُمخَضُ كما يُمخَضُ الزِّقُّ ـ :

علَيكُم بالسَّكِينَةِ ، علَيكُم بالقَصدِ في المَشيِ بجَنائزِكُم . (1)

19364- عنه صلى الله عليه و آله :

يا أبا ذرٍّ ، إذا تَبِعتَ جَنازَةً فلْيَكُنْ عَقلُكَ فيها مَشغولاً بالتَّفكُّرِ و الخُشوعِ ، و اعلَمْ أنّكَ لاحِقٌ بهِ . (2)

19365- عنه صلى الله عليه و آله :

أفضَلُ أهلِ الجَنازَةِ أكثَرُهُم فيهِ ذِكرا و مَن لم يَجلِسْ حتّى تُوضَعَ ، و أوفاهُم مِكيالاً مَن حَثا علَيها ثلاثا . (3)

19366- الدعوات : كانَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله إذا تَبِعَ جَنازَةً غَلَبَتهُ كآبَةٌ ، و أكثَرَ حَديثَ النَّفسِ ، و أقَلَّ الكلامَ . (4)

19367- الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ لَمّا تَبِعَ جَنازَةً فسَمِعَ رجُلاً يَضحَكُ ـ : كأنّ المَوتَ فيها على غَيرِنا كُتِبَ ، و كأنّ الحَقَّ فيها على غَيرِنا وَجَبَ ، و كأنّ الّذي نَرى من الأمواتِ سَفْرٌ عمّا قَليلٍ إلَينا راجِعونَ ، نُبَوّئُهُم أجداثَهُم و نأكُلُ تُراثَهُم كأنّا مُخَلَّدونَ بَعدَهُم ، ثُمّ قد نَسِينا كُلَّ واعِظٍ و واعِظَةٍ ، و رُمِينا بكُلِّ فادِحٍ و جائحَةٍ ! (5)

19363- پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ وقتى جنازه اى مى بردند كه مانند خيكى كه تُلُم مى زنند بالا و پايين مى شد ـ فرمود : آرام باشيد! با جنازه هايتان به آرامى حركت كنيد.

19364- پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اى ابوذر!

هرگاه در پى جنازه اى به راه افتادى ، بايد عقلت با تفكّر و خشوع به آن مشغول شود و بدان كه تو نيز به او مى پيوندى.

19365- پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بهترين تشييع كنندگانِ جنازه، كسى است كه [خدا و مرگ و پس از مرگ را] بيشتر ياد كند و كسى كه تا جنازه [در گور ]نهاده نشود او ننشيند و كاملترين پيمانه [ثواب] را كسى دارد، كه سه مرتبه (سه مشت) خاك روى لحد بريزد.

19366- الدعوات : رسول خدا صلى الله عليه و آله هرگاه در پى جنازه اى مى رفت، اندوه او را فرا مى گرفت، بيشتر حديث نفس مى كرد و كمتر سخن مى گفت.

19367- امام على عليه السلام ـ چون در تشييع جنازه اى صداى خنده مردى را شنيد ـ فرمود : گويى كه مرگ را در اين جهان براى ديگران رقم زده اند و انگار كه حق در اين دنيا بر ديگران واجب گشته است و گويى مردگانى را كه مى بينيم، مسافرانى هستند كه به زودى سوى ما باز مى گردند! آنان را در گورهايشان مى نهيم و ميراثشان را مى خوريم، آن گونه كه پندارى پس از آنها جاودان خواهيم ماند. هر پند دهنده اى را به دست فراموشى سپرده ايم، حال آنكه هدف هر بلا و حادثه اى بنيان كن قرار داريم.

1-كنز العمّال : 42885 .

2-مكارم الأخلاق : 2/371/2661 .

3-كنز العمّال : 42349 .

4-الدعوات : 259/736 .

5-نهج البلاغة : الحكمة 122 .