مَوتُ الأبرارِ و مَوتُ الفُجّارِ :مرگ نيكان و مرگ بدكاران

19226- رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : مُستَريحٌ و مُستَراحٌ مِنهُ ، العَبدُ المؤمنُ يَستَريحُ مِن نَصَبِ الدُّنيا و أذاها إلى رحمَةِ اللّه ِ تعالى ، و العَبدُ الفاجِرُ يَستَريحُ مِنهُ العِبادُ و البِلادُ و الشَّجَرُ و الدَّوابُّ . (1)

19227- عنه صلى الله عليه و آله : النّاسُ اثنانِ : واحِدٌ أراحَ ، و آخَرُ استَراحَ ؛ فأمّا الّذي استَراحَ فالمؤمنُ إذا ماتَ استَراحَ من الدُّنيا و بَلائها ، و أمّا الّذي أراحَ فالكافِرُ إذا ماتَ أراحَ الشَّجَرَ و الدَّوابَّ و كثيرا مِن النّاسِ . (2)

19228- عنه صلى الله عليه و آله ـ عند ما قيلَ لَهُ : ماتَ فلانٌ فاستَراحَ ـ : إنّما استَراحَ مَن غُفِرَ لَهُ . (3)

19229- الإمامُ عليٌّ عليه السلام : مَوتُ الأبرارِ راحَةٌ لأنفُسِهِم ، و مَوتُ الفُجّارِ راحَةٌ للعالَمِ . (4)

مرگ نيكان و مرگ بدكاران

19226- پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : [آدميزاده با مرگش] يا آسوده مى شود يا از دستش آسوده مى شوند: بنده مؤمن از رنج و مشقّت دنيا در جوار رحمت خداى متعال مى آسايد و بنده بدكار [با مرگش ]بندگان و شهرها و درختان و جنبندگان از دستش آسوده مى شوند.

19227- پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مردم دو دسته اند : يكى آسوده مى گرداند و ديگرى آسوده مى شود : آنكه آسوده مى شود، مؤمن است كه هر گاه بميرد از دنيا و رنج و بلاى آن راحت مى شود و آنكه آسوده مى گرداند، كافر است كه هرگاه بميرد درختان و جنبندگان و بسيارى از مردم را [از شرّ خود ]آسوده مى سازد.

19228- پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ آنگاه كه به ايشان عرض شد : فلانى مُرد و راحت شد ـ فرمود:

كسى راحت مى شود كه آمرزيده شده باشد.

19229- امام على عليه السلام : مرگ نيكان، مايه راحت جان آنهاست و مرگ بدكاران، مايه آسودن جهان.

1-. كنز العمّال : 42769 .

2-الخصال : 39/21 .

3-. كنز العمّال : 42771 .

4-بحار الأنوار : 82/181/28 .