میزان الحکمه

محمد محمدی ری شهری؛ ترجمه حمیدرضا شیخی

جلد 13 -صفحه : 248/ 216
نمايش فراداده

پاداش نيت خوب

ـ امام على (ع ): نيت خوب , خود يك عمل است .

ـ نيت نيكو, موجب پاداش است .

ـ پيامبر خدا(ص ) ـ در هنگام بازگشت از جنگ تبوك ـ : هستند افرادى در مدينه باما نيامدند, اما هـيـچ دره و واديى را نپيموديم مگر اين كه آن ها هم با ما بودند, عذر(بيمارى ) آن ها را (در مدينه ) نگه داشت اين حديث را بخارى و ابو داود روايت كرده اند و عبارتش چنين است : پيامبر(ص )فرمود: شما در مدينه افرادى را به جاگذاشتيد كه هيچ راهى را نرفتيد و هيچ انفاقى نكرديد و هيچ واديى را نـپـيـموديد, مگر اين كه آنان نيز با شما بودند عرض كردند: اى رسول خدا, چگونه با ما بودند در حالى كه درمدينه هستند؟ فرمود: بيمارى آن ها را نگه داشت (و مانع آمدن آن ها با شما شد).

ـ ما در مدينه افرادى را باقى گذاشتيم كه هيچ واديى را نپيموديم و بر هيچ تپه اى بالانرفتيم و در هيچ سراشيبى قدم نگذاشتيم ,مگر اين كه آنان نيز با ما بودند عرض كردند: چگونه با ما هستند, در حالى كه حضور پيدا نكردند؟ فرمود: نيت هايشان .

ـ امـام عـلى (ع ) ـ به مردى كه دوست داشت برادرش نيز مى بود تا پيروزى خدا بردشمنانش را در جـمـل بـبـيند ـ : آيا دل برادرت با ماست ؟ عرض كرد: آرى حضرت فرمود: پس , او با ما بوده است هـرآينه در اين سپاه ما افرادى حضور داشته اندكه هنوز در پشت پدران و زهدان مادرانند به زودى روزگار آنان را به جهان هستى آوردو با وجود آن ها (جبهه ) ايمان نيرو گيرد.

ـ حـبـه عـرنـى : على (ع ) بيت المال بصره را تقسيم كرد و به هر نفر پانصد درهم داد وخودش نيز مانند بقيه پانصد درهم برداشت در اين هنگام شخصى كه در جنگ حضورنداشت آمد و عرض كرد: اى امـير المؤمنين ,گرچه جسمم از شما دور بود, اما دلم با شمابود پس , از اين غنيمت به من هم چـيزى بده حضرت همان پانصد درهمى را كه براى خودش برداشته بود به او داد و از آن غنيمت به خودش چيزى نرسيد.

ـ در زيـارت جـامـعـه آمده است : خدارا گواه مى گيريم كه در ريختن خون ناكثين وقاسطين و مارقين و قاتلان ابا عبداللّه , آن سرور جوانان بهشتى , در كربلا, ما نيز بانيت ها و دل هايمان و تاسف خـوردن بـراى از دسـت دادن آن صـحـنـه هـايـى كـه يارانتان براى يارى شما حضور داشتند, در كناردوستان و ياران وقت شما شركت داشتيم .

ـ امـام صـادق (ع ): بنده در روز نيت مى كند كه نماز شب بخواند, اما چشمانش براو غلبه مى كند و در نـتـيـجـه مى خوابد پس خداوند نمازش را براى او ثبت مى كند ونفس كشيدن هايش را تسبيح مى نويسد وخوابش را براى او صدقه قرار مى دهد.