قرآن :.
((مگر نه تو را يتيم يافت , پس پناه داد)).
ـ در مـجمع البيان آمده است : زمانى كه رسول خدا(ص ) در شكم مادرش بود و يااندك زمانى پس از ولادت او, پـدربزرگوارش درگذشت و دو ساله بود كه مادرش از دنيا رفت و در هشت سالگى جدخود را از دست داد.
ـ ابن عباس ـ در پاسخ به سؤال از آيه ((مگر نه تو را يتيم يافت , پس پناه داد)) ـ :در حقيقت رسول خـدا از آن رو يـتـيـم نـاميده شده كه در پهنه زمين هيچ كس , از اولين وآخرين , نظير او نبود لذا خـداونـد عزوجل بابر شمردن نعمت هاى خود بر آن حضرت منت نهاده مى فرمايد : ((مگر نه تو را يـتـيـم يافت )) يعنى يگانه و بى مانند ((پس , پناه داد)) يعنى مردم را به سوى تو كشاند وفضيلت و ارزش تو را به ايشان شناساند وآن ها تو را شناختند.
ـ امـام باقر يا امام صادق (ع ) ـ درباره آيه ((مگر نه تو را يتيم يافت , پس پناه داد)) ـ : يتيم به معناى كسى است كه مانندندارد به همين دليل دردانه را ((يتيمه ))مى گويند, چون نظير ندارد.
ـ امـام رضا(ع ), خداوند عزوجل به پيامبرش محمد(ص ) فرمود : ((مگر نه تو رايتيم يافت , پس پناه داد)) مى فرمايد : مگرنه اين كه تو را يگانه (و دردانه ) يافت ومردم را به سوى تو كشاند.
ـ امام باقر و امام صادق (ع ) ـ درباره آيه ((مگر نه تو را يتيم يافت , پس پناه داد)) ـ : يعنى مردم را به سوى تو كشاند (وآنان را متوجه ارزش تو كرد).