قرآن :.
((گـفـت : اى ابراهيم , آيا تو از خدايان من متنفرى ؟ اگرباز نايستى تو را سنگسار مى كنم و (برو) براى مدتى طولانى از من دور شو)).
ـ پيامبر خدا(ص ): قهر كردن مسلمان بابرادرش , مانند ريختن خون اوست .
ـ كسى كه يك سال از برادرش قهركند, اين كار مانند ريختن خون اوست .
ـ امـام عـلـى (ع ): بـر شـما باد ايجاد ارتباطو آشتى با يكديگر و زنهار از قطع رابطه وقهر كردن از يكديگر.
ـ پـيـامبر خدا(ص ): اى ابوذر, از قهركردن با برادرت بپرهيز, زيرا با وجود قهربودن عمل پذيرفته نمى شود.
ـ امام صادق (ع ): تا زمانى كه دومسلمان با يكديگر قهر باشند, ابليس خوشحال است و هرگاه با هم (آشـتى و)ديدار كنند, زانوهايش به هم خورد وبندهايش از هم بگسلد و فرياد زند: اى واى بر من , هلاك شدم .
ـ پيامبر خدا(ص ): شيطان از اين كه نمازگزاران جزيرة العرب او را بپرستندمايوس شده , اما در به جان هم انداختن آنان اميدوار است .
ـ امـام بـاقر(ع ): شيطان همواره ميان مؤمنان دشمنى مى افكند و تا زمانى كه يكى از آنان از دينش بـرنـگـردد (بـه كارش ادامه مى دهد) و همين كه چنين كردند, به پشت دراز مى كشد و استراحت مـى كـند و مى گويد:موفق شدم پس , خداوند رحمت كند انسانى را كه ميان دو تن از دوستان ما الفت اندازداى جماعت مؤمنان , با يكديگر الفت گيريدو با هم مهربان باشيد.
ـ امـام صـادق (ع ): هـيـچ گاه دو مرد باحالت قهر از يكديگر جدا نشوند, مگر اين كه يكى از آن دو سـزاوار بيزارى (خدا ورسولش از او) و لعنت باشد و چه بسا كه هردوى آن ها سزاوار اين امر باشند مـعـتـب عـرض كـرد: خـدا مـرا فـدايـتان گردانت , ظالم ,درست (مستحق اين كيفر هست ) اما مظلوم چرا؟ .
حضرت فرمود: براى آن كه برادرش رابه آشتى با خود دعوت نمى كند و از سخن اوچشم نمى پوشد شنيدم پدرم مى فرمود:هرگاه دو نفر با هم ستيزه كردند و يكى از آن دو بر ديگرى چيره آمد, بايد آن كه در حق او ستم شده نزد آن ديگرى برود و به اوبگويد: اى برادر, ستمكار (و مقصر) من هستم , تا قهر و جدايى ميان او و رفيقش برطرف شود, زيرا خداوند تبارك و تعالى داورى عادل است و حق ستمديده را ازستمگر مى ستاند.