قرآن :.
((قطعا براى شما پيامبرى از خودتان آمد كه بر اودشوار است شما در رنج بيفتيد به (هدايت ) شما حريص و نسبت به مؤمنان دلسوز و مهربان است )).
((پـس , بـه (بـركـت ) رحمت الهى , با آنان نرمخو (و پرمهر) شدى و اگر تندخو و سختدل بودى , قـطعا از پيرامون تو پراكنده مى شدند پس , از آنان درگذر و برايشان آمرزش بخواه و در كار(ها) با آنان مشورت كن و چون تصميم گرفتى , بر خدا توكل كن , زيرا خداوند توكل كنندگان را دوست مى دارد)).
ـ انـس : اخـلاق رسـول خـدا(ص ) چـنـين بود كه هرگاه يكى از برادران خود را سه روزنمى ديد, جـويـاى حالش مى شد اگر به مسافرت رفته بود برايش دعا مى كرد و اگردر شهر بود به ديدنش مى رفت و اگر بيماربود, از او عيادت مى كرد.
ـ انـس : من با رسول خدا(ص ) راه مى رفتم و حضرت بردى نجرانى با حاشيه اى زبر و درشت بر تن داشـت عربى باديه نشين از راه رسيد و رداى ايشان را محكم كشيد من به گردن پيامبر(ص ) نگاه كـردم ديـدم حـاشـيه ردا, از شدت كشيدن , روى گردن حضرت رد انداخته است آن باديه نشين سـپـس گفت :اى محمد, دستور بده از مال خدا كه نزدتوست به من بدهند پيامبر(ص ) به طرف اوبرگشت و خنده اى كرد و سپس دستور داد به او چيزى عطا كنند.