ـ امام على (ع ) : انسان به آن چه (براى آخرتش ) پيش فرستاده است برسد و برآن چه از خود بر جاى گذاشته باشد پشيمان گردد.
ـ امام صادق (ع ) : كسى كه به نيكى راغب نباشد به پشيمانى گرفتار آيد.
ـ امـام عـسـكرى (ع ) : هركه خوبى بكاردشادمانى بدرود و هركه تخم بدى بيفشاند,پشيمانى درو كند.
ـ امام على (ع ) : ثمره تفريط پشيمانى است و ثمره دور انديشى سلامت .
ـ امـام صـادق (ع ) : سـه چـيـز پشيمانى درپى دارد : به خود باليدن , فخر فروشى وچيره جويى بر ديگران .
ـ امام على (ع ): مخالفت كردن با شخص خيرخواه دلسوزفهميده كارآزموده , حسرت به بار مى آورد و پشيمانى در پى دارد.
ـ سخت ترين پشيمانى و بيشترين سرزنش دامنگير كسى مى شود كه عجول وشتابزده است و وقتى كار از كار گذشت تازه به سر عقل مى آيد.
ـ بـدانـيـد كـه شرايع دين يكى است وراه هايش راست است هر كه اين راه ها را درپيش گيرد, به مقصد برسد و سود برد و هركه از آن ها باز ماند, گمراه و پشيمان شود.
ـ در نـامـه اى به معاويه ـ : بترس از روزى كه هركس فرجام كار خويش را پسنديده يابد در آن روز نـكوحال باشد و هركس زمام اختيار خويش را به دست شيطان سپارد و باوى نستيزد, به پشيمانى گرفتار آيد.
ـ در وصـف غافلگير شدگان مرگ ـ :به ياد مى آورد اموالى را كه گرد آورده و دربه دست آوردن آن ها چشمش را بر هم نهاده (و از هر راهى فراهم آورده است ) اواز آن چه كه در هنگام مرگ برايش آشكارگشته است , انگشت ندامت به دندان مى گزد.
ـ از خـداونـد سبحان مسالت داريم كه ما وشما را در زمره كسانى قرار دهد كه هيچ نعمتى آنان را سـرمـسـت نـمـى سازد و هيچ هدفى از طاعت پروردگار بازشان نمى داردو بعد از مرگ گرفتار پشيمانى و اندوه نمى شوند.