قرآن يكي از مصاديق سوگند الهي است كه در پنج سوره قرآن مسائل مهمي را عرضه كرده است:
« يس، والقرآن الحكيم؛ ياسين، سوگند به قرآن حكمت‌آموز».
« ص ، والقرآن ذي الذكر؛ صاد، سوگند به قرآن پراندرز».
« حم،والكتاب المبين؛ حاميم، سوگند به كتاب روشنگر».
« حم، والكتاب المبين، حاميم، سوگند به كتاب روشنگر».
« قاف ق و القرآن المجيد؛ سوگند به قرآن باشكوه».
خداوند در پنج سوره مذكور با قسم به قرآن، كتاب هدايت و سعادت، محورهاي زير را ميفرمايد:
1ـ حقانيت رسالت حضرت رسول (ص) با مطرح نمودن قرآن عظيم و استوار.
2ـ هدايت افكار، شكافتن پرده‌هاي غفلت و فراموشي به عنوان عامل بدبختي انسانها با نور قرآن.
3ـ تأكيد عظمت قرآن با قسم به قرآن روشنگر و تاكيد مساله رسالت رسول (ص) و حقانيت آنحضرت .
4ـ اشاره به قرآن بعنوان « خير كثير » و «انذار بشر» كه در بردارنده كليه معارف و برنامه‌هاي سازنده ميباشد.
5ـ تأكيد منذر بودن پيامبر (ص) باقسم به قرآن .
با توجه به سياق آيات، آنچه مورد تاكيد و اثبات است امر« رسالت » است كه خداوند با نشان دادن عظمت قرآن به اثبات آن مي‌پردازد.