سويد بن حارث ازدى

سويد بن حارث ازدى از اصحاب رسول خدا صلى الله عليه و آله [ اسد الغابه، ج 2، ص 377. ] و امام على عليه السلام است.

علقمة بن يزيد بن سويد از پدرش و از جدش سويد نقل مى كند كه گفت: من با جمعى از قوم خود بر رسول خدا صلى الله عليه و آله وارد شديم و پيامبر خدا صلى الله عليه و آله از ديدن هيبت و زينت ما به عجب آمد و فرمود: شما كيستيد؟ گفتيم: ما از ايمان آورندگان به شما هستيم. حضرت تبسمى كرد و فرمود: إنّ لكل قول حقيقة، و ما حقيقة ايمانكم؟؛ براى هر سخنى نشانه اى است، نشانه حقيقت ايمان شما چيست؟

سويد مى گويد: ما گفتيم براى ايمان ما پانزده علامت و نشانه است، پنج نشانه آن را نمايندگان شما گفته اند كه ايمان آوريم و پنج نشانه ديگر را گفته اند عمل كنيم و پنج نشانه آخر هم از زمان جاهليت مانده كه بر آن مى مانيم، مگر شما كراهت داشته باشيد. اما پنج نشانه اول كه بدان ايمان داريم، عبارتند از: ايمان به خدا و به ملائكه و كتاب هاى آسمانى و به پيامبران او، و برانگيخته شدن پس از مرگ؛ و اما پنج نشانه اى كه به آن عمل مى كنيم، عبارت است از اين كه: لا اله الّا اللَّه، محمّد رسول اللَّه بگوييم، و نماز بخوانيم و زكات بدهيم و حج خانه خدا بياوريم و روزه بگيريم. و اما آن پنج نشانه كه از جاهليت مانده و بدان عمل مى كنيم، عبارت است از: شكر در حال فراوانى، صبر در بلا، استقامت در برابر مشكلات و برخوردها، و رضاى به آنچه پيش آيد، و صبر در برابر شماتت دشمنان.

رسول خدا صلى الله عليه و آله پس از سخنان سويد و همراهانش فرمودند: كسانى كه چنين اند از حلما و علما بلكه نزديك است كه از صداقت آنها اين كه از انبيا باشند. [ اسد الغابه، ج 2، ص 377. ]

سويد از ياران اميرالمؤمنين و از شيعيان آن حضرت گرديد و شيخ مفيد، سويد را از كسانى مى داند كه بعد از قتل عثمان با امير مؤمنان عليه السلام بيعت كرد كه تا پاى جان از ولايت آن حضرت دفاع نمايد. [ الجمل، ص 109. ]

سويد بن حاطب

سويد بن حاطب فرزند ابى بلتعه لخمى، از اصحاب اميرمؤمنان عليه السلام بود كه همراه برادرش عبدالرحمن در صفّين و به سال 37 هجرى شهيد شد. [ ر. ك: وقعة صفّين، ص 394. ]

سويد بن غفله جعفى

به گفته برقى، سويد بن غفله از اوليا و بزرگان اصحاب اميرمؤمنان عليه السلام بود. [ رجال برقى، ص 4. ] هم چنين شيخ طوسى وى را جزو ياران آن حضرت دانسته است. [ رجال طوسى، ص 43، ش 4. ] شيخ مفيد هم او را از اوليا و بزرگان اصحاب اميرالمؤمنين عليه السلام به شمار آورده است. [ الاختصاص، ص 3. ]