اصحاب امام علی(علیه السلام)

سید اصغر ناظم زاده قمی

جلد 1 -صفحه : 390/ 57
نمايش فراداده

ابو زبيد طائى

ابو زبيد، از يارانِ شاعر اميرالمؤمنين على عليه السلام در صفّين است كه در مدح اميرمؤمنان و در شدت و قدرت آن حضرت، شعرى را با اين مطلع سرود:

  • انّ علياً سادَ بالتَكرُّم و الحِلمَ عند غاية التَحلُّم

  • و الحِلمَ عند غاية التَحلُّم و الحِلمَ عند غاية التَحلُّم

- على در بزرگوارى و بردبارى و در رفيع ترين درجه شكيبايى و پايدارى، سرآمد همگان است. [ وقعة صفّين، ص 388. ]

و حضرت على عليه السلام در برابر اشعار ابو زبيد، اين دو بيت را سرود:

  • أنا الذى سَمَّتنى اُمّي حيدرة عبلُ الذِّراعين شديدُ القسورة أكيلهم بالصاعِ كيلَ السَّندرة

  • رئبال آجامٍ كريهُ المنظرة أكيلهم بالصاعِ كيلَ السَّندرة أكيلهم بالصاعِ كيلَ السَّندرة

- من آنم كه مادرم نامم را حيدر و شير گذاشت، شير بيشه ها و با صورتى سخت در برابر دشمن.

- داراى بازوانى سترگ و شيرى سخت هستم و كيل مى كنم به صاع كيل سندره.

ابو زيد مخزومى "مولى عمرو بن حريث"

ابو زيد، از دوست داران اميرمؤمنان عليه السلام بود كه در جنگ هاى آن حضرت شركت داشت. [ رجال طوسى، ص 66، ش 47. ] و از عبداللَّه بن مسعود حديثى نقل كرده است. [ تهذيب التهذيب، ج 10، ص 116. ]