شقيق بن ثور سدوسى، از اصحاب اميرمؤمنان عليه السلام بود [ رجال طوسى، ص 45، ش 8. ] كه در جنگ جمل [ ر. ك: تاريخ طبرى، ج 4، ص 522 501. ] و صفين حضور داشت، و در يارى اميرالمؤمنين عليه السلام كوشيد.
او در يكى از روزهاى سخت جنگ صفين خطاب به قوم ربيعه چنين گفت:
اى قوم ربيعه! شما در ميان عرب هيچ عذر و بهانه اى نداريد، اگر به على عليه السلام صدمه اى برسد و تنها يك نفر از شما زنده بماند باز هم بايد از جان او دفاع كنيد و عزت زندگى را به دست آوريد. [ ر. ك: وقعة صفين، ص 306. ]
بعد از آن قوم ربيعه چنان جنگ شديدى به راه انداختند كه معاويه به شدت در مخمصه افتاد. [ ر. ك: وقعة صفين، ص 306. ]
البته به نقلى وى در زمره سران قبايلى بود كه پس از قرآن سرنيزه كردن لشكر شام، موافق ترك مخاصمه و طالب حكميّت و گفت و گو و مذاكره بودند. [ ر. ك: وقعة صفين، ص 485. ]