صعصعه كسى است كه از همان ابتدا كه مردم "روز 23 ذى حجه سال 35 هجرى" با حضرت على عليه السلام بيعت كردند، او بيعت نمود [ الجمل، ص 108. ] و ايمان راسخ خود را به مقام شامخ ولايت اميرالمؤمنين ابراز كرد. او با تمام وجود و در همه شرايط بر اين عهد و پيمان باقى ماند، و از امامت والاى آن حضرت در تمام مراحل و شرايط دفاع نمود.
امام صادق عليه السلام درباره امام شناسى صعصعه مى فرمايد: 'ما كان مع اميرالمؤمنين مَن يَعرف حقَّه الاّ صعصعه و اصحابه؛ كسى كه به راستى، حق اميرالمؤمنين عليه السلام را بشناسد تنها صعصعه و يارانش بودند'. [ رجال كشى، ص 68، ش 122. ]
او در روز بيعت خطاب به اميرالمؤمنين گفت:
يا اميرالمؤمنين، لقد زينّتَ الخلافة و ما زانَتك، و رفعتَها و ما رَفَعتْك، و لَهى إليك أحوج مِنك إليها؛
اى اميرالمؤمنين، به طور قطع خلافت تو را زينت نداد بلكه تو به خلافت زينت دادى و خلافت بر شأن و مقام تو نيفزود، بلكه تو مقام خلافت را بالا بردى، و همانا خلافت به وجود تو محتاج تر است از حاجت شما به آن. [ تاريخ يعقوبى، ج 2، ص 179. ]
اين گونه سخن حكايت از عمق امام شناسى و اعتقاد صعصعه به اميرالمؤمنين عليه السلام دارد.