در زمان خلافت خليفه دوم مردى به نام «معن بن زائده» مُهرى شبيه مُهر خليفه جعل كرده و با آن اموالى از ماليات كوفه را تصرّف كرد.
پس از آن كه او را دستگير كردند.
روزى خليفه دوم بعد از نماز صبح خطاب به مردم گفت:
همگى بر جاى خود بنشينيد.
و آنگاه قضيّه «معن» را نقل كرد و در كيفيّت مجازات او با آنان به مشورت پرداخت، از آن ميان مردى گفت:
اى خليفه! دستش را قطع كن!
و ديگرى گفت: او را دار بزن!
حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام آنجا نشسته و سخنى نمى فرمود.
خليفه دوم به آن حضرت رو كرده و گفت:
يا اباالحسن! نظر شما چيست؟
آن حضرت عليه السلام فرمود:
اين مرد مرتكب دروغى شده كه بايد تاءديب گردد.
پس خليفه دوم آن شخص را به شدّت زد و آنگاه وى را به زندان انداخت.(124)