امروزه با گسترش علم روانشناسى، و كشف جوانب گوناگون آن، رشته هاى روانشناسى بسيار گسترش پيدا كرده است،
روانشناسى انسانى، نوجوانى، كودك وحتى روانشناسى حيوانى، يكى از واقعيت هائى مى باشد كه در علم روانشناسى مورد بررسى است،
كه يكى ديگر از جوانب گسترده آن تفاوت روانشناسى زنان و مردان است.
گرچه هر دو انسان بوده و داراى ارزش هاى اخلاقى مشترك مى باشند، امّا چون درنظام آفرينش هركدام وظائف متفاوتى به عهده دارند و در بيولوژى، فيزيولوژى، و ديگر خصوصيّات جسمى داراى تفاوتهاى گوناگونى هستند.
و در مسائل روانى نيز تفاوت هاى فراوانى خواهند داشت كه امام على عليه السلام به برخى از تفاوت هاى روانى هردو اشاره مى كند:
خِيَارُ خِصَالِ النِّسَاءِ شِرَارُ خِصَالِ الرِّجَالِ: الزَّهْوُ، وَالْجُبْنُ، وَالْبُخْلُ؛ فَإِذَا كَانَتِ الْمَرْاءَةُ مَزْهُوَّةً لَمْ تُمَكِّنْ مِنْ نَفْسِهَا، وَإِذَا كَانَتْ بَخِيلَةً حَفِظَتْ مَالَهَا وَمَالَ بَعْلِهَا، وَإِذَا كَانَتْ جَبَانَةً فَرِقَتْ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ يَعْرِضُ لَهَا.
(برخى از نيكوترين خلق و خوى زنان، زشت ترين اخلاق مردان است، مانند، تكبّر و به خود باليدن، ترس، بخل، هرگاه زنى متكبّر باشد، بيگانه را به حريم خود راه ندهد، و اگر بخيل باشد اموال خود و شوهرش را نگهبان است، و چون ترسان باشد از هر چيزى كه به آبروى او زيان رساند فاصله مى گيرد.) (191)
روانشناسان عصرما امروزه با حقائق ياد شده آشنا شدند كه روانشناسى زنان را جداى از مردان به ارزيابى مى گذارند،
در حالى كه حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام در چهارده قرن قبل به آن اشاره فرمود.