'حـقـيقت روشن بود و مسلمانان بر حديث غدير خم كه پيامبر "ص" فرمود: 'مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِىُّ مَوْلاهُ' اتفاق نظر داشتند و برخى از كسانى كه بعدها به خلافت رسيدند به آن حضرت براى آن منصب تبريك گفتند، ولى بعدها براى مقام پرستى و دلبستگى به دنيا و مشاهده آن اجتماع و احترام ها، به مخالفت برخاستند و آن حقيقت را با بهايى |اندك| معامله كردند.' [ جلوه ولايت، ص 290، به نقل از الغدير، ج 11، ص 248. ]
شـكـيـب ارسلان، از نويسندگان زبردست عرب در عصر حاضر است.در جلسه اى كه به افتخار او در مصر تشكيل شد يكى از حضّار در مقام بزرگداشت او گفت:
'دو نفر در تاريخ اسلام پيدا شده اند كه به حق شايسته اند 'امير سخن' ناميده شوند، يكى على بن ابيطالب و ديگرى شكيب.'
شـكـيـب ارسـلان بـا نـاراحـتـى برخاست و پشت تريبون قرار گرفت و از دوستش كه چنين مـقـايـسـه اى به عمل آورده گله كرد و گفت: 'من كجا و على بن ابيطالب كجا! من بند كفش على هم به حساب نمى آيم.' [ سيرى در نهج البلاغه، ص 19. ]