بنا بر نقل ابن ابي الحديد، معاويه پس از شهادت امير مؤمنان ـ ع ـ به گروهي متشكل از «ابو هريره، عمرو عاص19، مغيرة بن شعبه و عروة بن زبير» مأموريت داد كه در طعن و نكوهش امير مؤمنان حديث هايي جعل كنند و در ميان مردم منتشر سازند و بر اين عمل آنچنان پاداش و اجر بزرگي قرار داد كه هر شخص غير متعهد را به راحتي به سوي آن جذب مينمود و آنان هم آنچه دلخواه معاويه بود به نحو مطلوب انجام دادند و وسيله خوشنودي او را فراهم ساختند20.
از طرف ديگر، طي چهار بخشنامه و دستور العمل عمومي كه به فاصلههاي مختلف در سراسر كشور اسلامي منتشر گرديد، نقل احاديث واقعي در فضايل امير مؤمنان ـ ع ـ را ممنوع و عاملين را به شديدترين وجه مجازات و نقل حديث هاي ساختگي در نكوهش آن حضرت و خاندانش را ترغيب و جايزههاي بزرگي را براي آن تعيين نمود.21