إِنَّ اللهَ بَعَثَ مُحَمَّداً (صلّى الله عليه وآله وسلّم) وَ لَيْسَ أَحَدٌ مِنَ الْعَرَبِ يَقْرَأُ كِتَاباً وَ لاَيَدَّعِي نُبُوَّةً فَسَاقَ النَّاسَ حَتَّى بَوَّأَهُمْ مَحَلَّتَهُمْ وَ بَلَّغَهُمْ مَنْجَاتَهُمْ فَاسْتَقَامَتْ قَنَاتُهُمْ وَ اطْمَأَنَّتْ صَفَاتُهُمْ.
أَمَا وَاللهِ إنْ كُنْتُ لَفِي سَاقَتِهَا حَتَّى تَوَلَّتْ بِحَذَافِيرِهَا مَا عَجَزْتُ وَ لاَجَبُنْتُ وَ إِنَّ مَسِيرِي هذَا لِمثْلِهَا; فَلاََنْقُبَنَّ الْبَاطِلَ حَتّى يَخْرُجَ الْحَقُّ مِنْ جَنْبِهِ.
خداوند، محمّد (صلّى الله عليه وآله وسلّم) را هنگامى مبعوث كرد كه هيچ كس از عرب كتاب آسمانى نمى خواند و ادّعاى نبوّتى نداشت (از دعوت انبيا دور مانده بودند و از كتب آسمانى، محروم) او مردم را تا سر منزل سعادتشان سوق داد و به محيط رستگارى و نجات رساند.نيزه هاى آنها صاف و (در مسير صحيح) پابرجا، و جاى پاى آنها محكم شد (قدرتشان تثبيت گشت و دشمن در برابر آنها تسليم شد.)
به خدا سوگند! من در دنبالِ اين لشكر بودم و آنها را به پيشروى وامى داشتم تا گروه طرفداران باطل، به طور كامل عقب نشينى كردند (و حقْ ظاهر و پيروز گشت). من در انجام اين وظيفه هرگز ناتوان نشدم و ترس به خود راه ندادم و هم اكنون مسير من (در حركت به سوى جنگ جمل) نيز به سوى همان هدف است. به خدا سوگند! من پرده باطل را مىشكافم! تا حق از پهلوى آن خارج گردد.