مورّخان و محدّثان درباره نقاط ضعف سه گانه فوق بحثهاى مشروحى دارند، كه اگر همه آنها جمع آورى شود كتاب بزرگى را تشكيل مىدهد، آرى اين، امور و امور ديگرى همانند آن، سبب شد كه مردم «مدينه» و از جمله مهاجران و انصار و به ويژه صحابه «پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم)» بر ضدّ «عثمان» بشورند، و او را شايسته مقام خلافت پيامبر ندانند، و در اين ميان معترضانى از مصر و كوفه و بصره آمدند. و زبان به اعتراض گشودند و چون اعتناء نكرد او را به قتل رساندند، در حالى كه كسى از مسلمانان «مدينه» به يارى او برنخاست! و اين نشان مىدهد كه عموم مسلمين مدينه از دست او ناراضى بودند.
با اين حال «معاويه» كه كاملا از عوامل قيام عمومى بر ضدّ «عثمان» آگاه بود براى اين كه ناآگاهان شام را بر ضدّ «اميرمؤمنان على (عليه السلام)» بشوراند مسأله قتل «عثمان» را بهانه كرد و به اصطلاح به خونخواهى عثمان برخاست!