صفحه‌ى 270 صفحه‌ى 271
اعْمَلُوا رَحِمَكُمُ اللهُ، عَلَى أَعْلاَم بَيِّنَة، فَالطَّرِيقُ نَهْجٌ يَدْعُو إِلَى دَارِ السَّلاَمِ، وَ أَنْتُمْ فِي دَارِ مُسْتَعْتَب عَلَى مَهَل وَ فَرَاغ، وَ الصُّحُفُ مَنْشُورَةٌ، وَ الأَقْلاَمُ جَارِيَةٌ، وَ الأَبْدَانُ صَحِيحَةٌ، وَ الأَلْسُنُ مُطْلَقَةٌ، وَ التَّوْبَةُ مَسْمُوعَةٌ، وَ الأَعْمَالُ مَقْبُولَةٌ.
به عمل بپردازيد خدا شما را رحمت كند! و بايد اعمال شما بر طبق نشانه هاى روشن (كتاب خدا و سنّت معصومين (عليهم السلام)) بوده باشد; راه روشن است و شما را به خانه امن و امان (بهشت و سعادت جاويدان) دعوت مىكند. شما در سرايى هستيد كه مىتوانيد از خطاهاى خود (در پيشگاه خداوند) عذرخواهى كنيد و رضايت او را جلب نماييد و مهلت كافى و فراغت خاطر داريد; پرونده هاى اعمال گشوده و قلم ها آماده نوشتن است; بدنهاى شما سالم و زبانها آزاد است; توبه پذيرفته مىشود و اعمال مقبول مىگردد.
امام (عليه السلام) در آخرين بخش اين خطبه، به نتيجه گيرى عملى و اخلاقى مىپردازد و طىّ بيانى كوتاه و بسيار پرمحتوا، تذكّراتى بسيار آموزنده بيان مىفرمايد.