صفحه‌ى 524 صفحه‌ى 525
قَدِ انْجَابَتِ السَّرائِرُ لاَِهْلِ الْبَصَائِرِ، وَ وَضَحَتْ مَحَجَّةُ الْحَقِّ لِخَابِطِهَا وَ أَسْفَرَتِ السَّاعَةُ عَنْ وَجْهِهَا، وَ ظَهَرَتِ الْعَلاَمَةُ لِمَتَوسِّمِهَا. مَا لي أَرَاكُمْ أَشْبَاحاً بِلاَ أَرْوَاح، وَ أَرْوَاحاً بِلاَ أَشْبَاح، وَ نُسَّاكاً بِلاَ صَلاَح، وَ تُجَّاراً بِلاَ أَرْبَاح، وَ أَيْقَاظاً نُوَّماً، وَ شَهُوداً غُيَّباً، وَ نَاظِرَةً عَمْيَاءَ، وَ سَامِعَةً صَمَّاءَ، وَ نَاطِقَةً بَكْمَاءَ!
و باطن آنها (منافقان) براى اهل بصيرت آشكار است، و راه حق براى پويندگان آن هويدا گشته است (قيامت نزديك است و) رستاخيز، نقاب از چهره برداشته، و نشانه هاى آن براى جستجوگران هوشيار آشكار گشته است! چرا شما را پيكرهاى بى روح، و روح هاى بى پيكر مىبينم؟ عبادت كنندگانى ناصالح، تجّارى بى سود، بيدارانى خواب آلود، حاضرانى غايب، ناظرانى نابينا، شنوندگانى كر و سخنگويانى گنگ مشاهده مىكنم؟!
امام (عليه السلام) در اين بخش از خطبه، اشاره به وضع منافقين و معاندين بنى اميّه مىكند. مىفرمايد: «سرائر و باطن آنها براى اهل بصيرت آشكار شده، و راه حق براى