صفحه‌ى 205
بسيارى از مردم، به خاطر عشق و علاقه اى كه به فرزندان و همسران خود دارند، تلاش فراوانى براى تأمين آينده آنان مىكنند و بخش عظيمى از عمر خودرا در اين راه مصرف مىكنند، وگاه حلال و حرام را به هم مىآميزند، ولى از اين نكته غافلند كه تجربه ها و مشاهده ها نشان داده كمتر وارثى گذشتگان خويش را به خاطر ارثى كه براى او گذارده اند، ستايش كرده باشد، بلكه غالباً اين اموال سرچشمه اختلافات و كشمكش ها مىشود چرا كه هر كه مىخواهد سهم بيشتر را به خود اختصاص دهد، تا آن جا كه گفته اند: «مرگ غنى آغاز جنگ وارث است».
و گاه در اين جرّ و بحث ها، ميراث گذارنده را دشنام مىدهند و ملامت مىكنند كه چرا آنها را گرفتار اين دردسرها كرد.
ولى اگر انسان در حال حيات حدّ اقل، بخشى از اموال خودرا به صورت صدقات جاريه و خدمات انسانى و فرهنگى به جامعه تحويل دهد نام نيك او در ميان مردم باقى خواهد ماند، و همواره به ياد او هستند و تقاضاى غفران پروردگار، براى او مىكنند، اين پاداشى است كه در دنيا دارند و پاداش آخرت آنها ناگفته پيداست.