‌صفحه‌ى 317

بخش اوّل

فإنْ أَبَيْتُمْ إلاَّ أَنْ تَزْعُمُوا أَنِّي أَخْطَأْتُ وَضَلَلْتُ، فَلِمَ تُضَلِّلَونَ عَامَّة أُمَّةِ مُحَمَّد (صلّى الله عليه وآله)، بِضَلاَلِي، وَتَأْخُذُونَهُمْ بِخَطَئِي، وَتُكَفِّرُونَهُمْ بِذُنُوبِي! سُيُوفُكُمْ عَلَى عَوَاتِقِكُمْ تَضَعُونَهَا مَوَاضِعَ الْبُرْءِ وَالسُّقْمِ، وَتَخْلِطُونَ مَنْ أَذْنَبَ بِمَنْ لَمْ يُذْنِبْ. وَقَدْ عَلِمْتُمْ أَنَّ رَسُولَ اللهِ (صلّى الله عليه وآله) رَجَمَ الزَّانِيَ الْمُحْصَنَ، ثُمَّ صَلَّى عَلَيْهِ، ثُمَّ وَرَّثَهُ أَهْلَهُ; وَقَتَلَ الْقَاتِلَ وَوَرَّثَ مِيرَاثَهُ أَهْلَهُ. وَقَطَعَ السَّارِقَ وَجَلَدَ الزَّانِيَ غَيْرَ الْمُحْصَنِ، ثُمَّ قَسَمَ عَلَيْهِمَا مِنَ الْفَيْءِ، وَنَكَحَا الْمُسْلِمَاتِ; فَأَخَذَهُمْ رَسُولُ اللهِ (صلّى الله عليه وآله) بِذُنُوبِهمْ، وَأَقَامَ حَقَّ اللهِ فِيهمْ، وَلَمْ يَمْنَعْهُمْ سَهْمَهُمْ مِنَ الاِْسْلاَمِ، وَلَمْ يُخْرِجْ أَسْمَاءَهُمْ مِنْ بَيْنِ أَهْلِهِ.

ترجمه

(اى گروه خوارج) اگر چنين مىپنداريد كه من خطا كرده و گمراه شده ام (به فرض محال كه چنين باشد) چرا به خاطر گمراهى من، همه امّت محمّد (صلّى الله عليه وآله) را گمراه مىشمريد و آنها را به خاطر خطاى من، مورد مؤاخذه قرار مىدهيد و تكفير مىكنيد

شما شمشيرهاى خودرا بر دوش گذاشته ايد (و به هر كس و هر جا ضربه مىزنيد و) آن را بر جاى درست و نادرست فرود مىآوريد، و گناهكار و بى گناه را با هم فرق نمى گذاريد، در حالى كه مىدانيد رسول خدا (صلّى الله عليه وآله) زناكار همسردار را سنگسار مىكرد ولى بعد از آن بر وى نماز مىخواند، سپس ارث او را در ميان خانواده اش تقسيم مىنمود (و به اين ترتيب تمام احكام اسلام را بر آنها جارى مىكرد) قاتل را مىكشت ولى ارث او را به خاندانش مىداد; و دست سارق را