پیام امام امیرالمؤمنین (علیه السلام)

آیة الله العظمی مکارم شیرازی با همکاری: جمعی از فضلاء و دانشمندان

جلد 5 -صفحه : 723/ 32
نمايش فراداده

‌صفحه‌ى 50

مغرب است. آنها كه در عذاب برزخى هستند اگر شب و روز ناله و فرياد سر دهند، همسايه ديوار به ديوارشان، نه ناله آنها را مىشنود و نه در صورت شنيدن، كمكى از او برخاسته است.

در همين زمينه اشعارى كه امام سجاد (عليه السلام) به هنگام گريه زمزمه مىكردند، جلب توجه مىكند كه در واقع شرحى براى كلام مولاست آن جا كه مىفرمايد:


  • وَاَضْحَوا رَمِيْماً فِي التُّرابِ وَاَقْفَرَتْ وَحَلّوُا بِدار لا تَزاوُرَ بَيْنَهُمْ فَما اَنْ تَرى إلاّ جُثىً قَدْ تَوَوْا بِها مُسَنَّمَةً تَسفى عَلَيْهِ اْلاَعاصِرُ:

  • مَجالِسُ مِنْهُمْ عُطِّلَتْ وَمَقاصِرُ وَأَنّى لِسُكّانِ الْقُبُورِ تَزاوُرٌ مُسَنَّمَةً تَسفى عَلَيْهِ اْلاَعاصِرُ: مُسَنَّمَةً تَسفى عَلَيْهِ اْلاَعاصِرُ:

«آنها در دل خاك به صورت استخوان هاى پوسيده اى درآمدند و مجالس و قصرهاى آنها خالى و بى صاحب ماند.

و در خانه اى فرود آمدند كه هيچ ديدارى در ميان ساكنان آنان نيست مگر صاحبان قبرها مىتوانند از يكديگر ديدار كنند!

آرى در آن جا چيزى جز بدن هاى بى جانى كه در قبر جاى گرفته اند ديده نمى شود همان قبرهاى خاموش و برجسته اى كه پيوسته بادها بر آن مىوزد» (1).

در ادامه اين سخن در جمله هاى تكان دهنده ديگرى مىفرمايد: «آنها عاقلانى هستند كه دشمنى ها از دل آنان رخت بربسته، وبى خبرانى هستند كه آتش كينه در دل آنها فرو مرده، نه از زيان آنها ترسى است و نه به دفاع آنها اميدى، برون زمين را به درون آن تبديل كرده اند و خانه تنگ و تاريك را به

1. «منهاج البراعه»، جلد 8، صفحه 25. در پاورقى «بحار الأنوار»، اين اشعار از «البداية والنهاية» «ابن كثير» شامى، به عنوان مناجاتى از امام سجاد (عليه السلام) نقل شده است. (بحار الأنوار، جلد 46، صفحه 84).