2. حضرت در سخنان خود، به صراحت يا تلويح، به آيات متعدد قرآن استناد و استدلال نموده اند; به اين دليل كه طرف سخن، عموم مسلمانان بوده اند و آنان به حضرت به ديد امام نمى نگريسته اند. اما در مواردى كه مخاطب، تنها شيعيان و ياران خاصشان بوده اند، حضرت در استناد به آيات قرآن ضرورتى نمى ديده اند.(1)