حضرت(عليه السلام)ضمن اين كه خود را امام چهارم معرفى كردند، ساير امامان(عليهم السلام)را برشمردند.(1)

4. امام صادق(عليه السلام) از پدر بزرگوارشان نقل مى كنند كه على بن الحسين(عليه السلام)مى فرمودند:

ما پيشواى مسلمانان، حجّت هاى خدا بر جهانيان، سرور مؤمنان، پيشواى سفيدرويان قيامت و دوستدار مؤمنان هستيم. ما واسطه امنيت اهل زمين هستيم; چنان كه ستارگان وسيله امنيت اهل آسمان هستند. ... اگر آنچه در زمين است متعلّق به ما نبود، زمين اهل خود را در خود فرو مى برد.(2)

د) دعا

امام سجّاد(عليه السلام) در ضمن دعاهاى خود، در موارد متعددى، به بيان مفهوم «امامت» پرداخته و آن را تفسير و تبيين كرده اند; از جمله:

1. در دعاى عرفه مى فرمايند:

پروردگارا، درود فرست بر پاكان افراد خاندان پيامبر(صلى الله عليه وآله) كه ايشان را براى قيام به امر (حكومت) خود برگزيده اى و خزانه داران علم و نگه داران دين و جانشينان خويش در زمين و حجّت هاى خود بر بندگانت قرار داده اى و ايشان را به خواست خود، از پليدى و آلودگى يكباره پاك كرده اى و وسيله اى براى رسيدن به تو و راه بهشت خود ساخته اى.

1 . شيخ صدوق، (ابوجعفر محمد بن على بن الحسين بن بابويه القمى)، كمال الدين و تمام النعمة، تصحيح على اكبر غفارى، ج 1، ص 319.

2 . ابومنصور طبرسى، الاحتجاج، ص 317.