بانوی کربلا حضرت زینب (سلام الله علیها)

عائشه بنت الشاطی؛ ترجمه: رضا صدر

نسخه متنی -صفحه : 176/ 7
نمايش فراداده

هر چه رشد فكرى بشر بيشتر شود، عظمت اينان آشكارتر و شايستگىهاى آن ها نمايان‏تر مىگردد. نويسندگان جهان در باره هركدام، كتاب‏ها نوشته‏اند، ولى هنوز كسى نتوانسته عظمت آن ها را، آن طورى كه بوده، نشان دهد.

اگر اندكى چشم خود را بازتر كنيم و طبقه اعلاى اين خانواده را بنگريم، بزرگى و عظمتشان، عقل را مات مىكند.

مؤسس اين خانواده، رسول خدا صلّى الله عليه وآله‏وسلم بزرگ‏ترين مرد تاريخ است. مادرِ زهرا «خديجه» نمونه‏اى از بزرگ‏ترين فداكارى است. پدرِ على، ابوطالب، بزرگ‏ترين پشتيبان رسول خدا صلّى الله عليه وآله‏وسلم و سرور قريش بوده؛ او كسى است كه اسلام بر دوشش پايه‏گذارى شد.

مادرِ على عليه‏ السلام فاطمه دخت اسد، مهربان‏ترين مادر براى رسول و بهترين پرستار آن‏حضرت بوده است.

كسانىكه در طبقات سه‏گانه اين‏خاندان قراردارند، هرچندخودشان در عظمت با يك‏ديگر تفاوت دارند، ولى همه آن ها از بزرگ‏ترين عظماى جهان مىباشند.

جدّ عظيم است، جدّه عظيم است.

پدر عظيم است، مادر عظيم است.

پسر عظيم است، دختر عظيم است.

زينب يكى از اين عُظَماست.

من زينبى مىگويم و شما زينبى مىشنويد؛ كه نه خود به حقيقتِ كمالات و فضايل او رسيده‏ام و نه شما مىتوانيد به اين حقيقت‏عالى برسيد.

من از دور ايستاده، آفتاب درخشان فضايل او را مىنگرم و هنگام مطالعه زندگى پرحادثه او از بس فوق‏العادگى از خود نشان داده، در برابر پيشگاه باعظمت او سر فرود مىآورم.

آرى، چنان مادرى بايد چنين دخترى بياورد.