سیری در سیره ائمه اطهار

مرتضی مطهری

نسخه متنی -صفحه : 144/ 83
نمايش فراداده

داده اند و خودشان مي خوانده اند مي بينيم . علي عليه السلام مي فرمود : من تنفر دارم از اينكه در بستر بميرم ، هزار ضربت شمشير بر من وارد بشود بهتر است از اين كه آرام در بستر بميرم . و ما هم در دعاها و زياراتي كه آنها را زيارت مي كنيم يكي از فضائل آنان را كه يادآوري مي كنيم همين است كه آنها از زمره شهداء هستند و شهيد از دنيا رفته اند . جمله اي كه در آغاز سخنم خواندم از زيارت جامعه كبيره است كه مي خوانيم : انتم الصراط الاقوم و السبيل الاعظم و شهداء دار الفناء و شفعاء دار البقاء . شما راست ترين راهها و بزرگترين شاهراهها هستيد . شما شهيدان اين جهان و شفيعان آن جهانيد .

در اصطلاح ، " شهيد " لقب وجود مقدس امام حسين عليه السلام است و ما معمولا ايشان را به عنوان لقب " شهيد " مي خوانيم : " الحسين الشهيد " . همان طور كه لقب امام صادق را مي گوئيم : جعفر الصادق و لقب امام موسي بن جعفر را مي گوئيم : موسي الكاظم ، لقب سيد الشهداء ، " الحسين الشهيد " است .

ولي اين بدان معني نيست كه در ميان ائمه ما تنها امام حسين است كه شهيد است . همانطور كه مثلا اگر موسي بن جعفر را مي گوئيم : " الكاظم " معنايش اين نيست كه ساير ائمه كاظم نبوده اند ، ( 1 ) يا اگر به امام رضا مي گوييم : " الرضا " معنايش اين نيست كه ديگران مصداق " الرضا " نيستند ، و يا اگر به امام صادق مي گوييم : " الصادق " معنايش اين نيست كه ديگران العياذ بالله صادق نيستند ، همچنين اگر ما به حضر ت سيدالشهداء عليه السلام مي گوئيم : " الشهيد " معنايش اين نيست كه ائمه ديگر ما شهيد نشده اند .

. 1 " كاظم " يعني كسي كه بر خشم خود مسلط است .