اوّل ازحمد خداوند نعيم كبريا آن كه ما را بروجود آورده است از نيستها اين همه كردم خطا درمحضرش من بى حيا من كه هم دارم رجا برعفو منّان بزرگ اى كريمى كه زدرگاهت همه روزى خورند برمگردان، كن همه دردم دوا اى خالقا هركه آمد درگه تو از كرم كردى غنى كن قبول اين بنده را حق شهيد كربلا «نورى» اميد وارم من شوم از اغنيا

آن كه ازقلب همه مؤمن زدايد هرريا داده هرگونه نيازم را زدرگاه علا كرده پنهان از همه انسان وجن واوليا محو فرمايد گناهم بارها فرمود بيا من كمك خواهم زالطافت، هميشه باقيا! آمدم باز آمدم بينم عطاى كبريا روسياهم، درد ما را از كرم بنما دوا «نورى» اميد وارم من شوم از اغنيا «نورى» اميد وارم من شوم از اغنيا