در اين فصل مجموعه اى از تعابير مفيد در تأكيد بر وجود در براى خانه ى فاطمه عليهاالسلام آمده كه مى رساند خانه آن بانو درِ قابل باز و بسته شدن، شكستن و سوختن داشت. اينك خلاصه اى از اين تعابير را ملاحظه فرماييد:
- آيا در خانه ام را به رويم آتش مى زنى؟
- و خطاب فاطمه عليهاالسلام به آنان از پشت در.
- آتش در چوب در افتاد.
- قنفذ دستش را داخل كرد تا در را باز كند.
- لگدى به در زد.
- در را به طرف من كه آبستن بودم، راند.
- در را به داخل راند.
- به در خانه على رسيد، فاطمه پشت در نشسته بود.
- در زد.
- فاطمه در را باز كن و الّا آن را به رويتان آتش مى زنيم.
- سپس آتش خواست و در را آتش زد. در سوخت.
- فاطمه، در را به رويشان بست.
- لگدى به در زد و آن را شكست. در از شاخه خرما بود.
- واى بر كسى كه در خانه اش را آتش بزند.
- هيزم زيادى بر در خانه ى ما جمع كردند و آتش آوردند تا ما و آن را آتش زنند.
- گشودن خانه فاطمه و وارد شدن بر او در خانه اش و جمع كردن هيزم بر در خانه اش.
- لگدى به در زدم. فاطمه شكمش را به در چسبانده بود.
- در را به داخل راندم و وارد شدم.
- اگر خارج شدند كه شدند و الّا هيزمها را بر در خانه اش جمع كن.
- و در خانه اش را آتش زدند و على را به زور بيرون آوردند.
- او را بين در و ديوار فشار داد.
- در فاطمه، در من است و خانه اش، خانه من.
احاديث آتش زدن خانه على عليه السلام را به دليل ارتباط آن با آتش زدن همين در آورديم. لذا نيازى به آوردن خلاصه آن نمى بينيم. در خصوص اشعارى كه در اين باره آورديم، نيز همينگونه است.