در خانه شوهر

زندگانى فاطمه (عليها السلام) در خانه شوهر نيز در سادگى و بى تكلّف بودن، نظير عهدى بود كه در خانه پدر به سر مى برد. او در خانه على نيز از خوراك و پوشاك، به همان مقدار كه يك فرد از طبقه چهارم بايد داشته باشد، اكتفا مى كرد ولى در پرستش و اطاعت خدا از برجسته ترين زهاد و مرتاضين جلو افتاد. بيشتر شب را به نماز مى ايستاد و گاهى از سر شب تا صبح مشغول عبادت بود.

فرزندش حسن (عليه السلام) مى گويد: مادرم شب هاى جمعه تا سپيده صبح را در ركوع و سجود به سر مى برد و گريه مى كرد. من مى شنيدم، پيوسته براى مؤمنان از خدا آمرزش مى خواست و به خصوص در حق همسايگان بيشتر دعا مى كرد و نام آنها را يك به يك مى برد. مى پرسيدم: مادر! چرا براى خود دعا نمى كنى؟ مى گفت: پسر جان! همسايه بر خانه مقدم است.(1)

1 ـ بحار، ج10، ص25