زن‍دگ‍ان‍ی‌ ت‍اث‍ران‍گ‍ی‍ز س‍ی‍ده‌ زن‍ان‌ ف‍اطم‍ه ‌(ع‌) دخ‍ت‍ر م‍ح‍م‍د (ص‌)

سید جعفر شهیدی

نسخه متنی -صفحه : 127/ 54
نمايش فراداده

در بستر خواب مى رويد سى و سه بار خدا را تسبيح كنيد و پس از تسبيح، سى و سه بار حمد نماييد و آنگاه سى و چهار بار تكبير بگوييد. على (عليه السلام)مى گويد: هيچ شبى من اين تسبيحات را ترك نكرده ام.

ابن سعد در طبقات اين داستان را با مختصر تفاوتى نوشته است. او مى گويد: پس از اينكه فاطمه درخواست خود را گفت و از پدرش خادمى خواست، پيغمبر به او گفت ـ نه ـ تا وقتى كه مسلمانان گرسنه هستند من به شما چيزى نمى دهم، من اين اسيران را مى فروشم و بهاى آن ها را ميان مسلمانان تقسيم مى كنم.

يكى از نويسندگان به اين حديث ايراد گرفته، مى نويسد: چگونه ممكن است محمد (صلّى الله عليه وآله وسلّم) كه به هيچ كس پاسخ منفى نمى داد، درخواست فاطمه را نپذيرد و او را دست خالى برگرداند، پس اين داستان دروغ است.

بايد گفت: محمد (صلّى الله عليه وآله وسلّم) به فاطمه (عليها السلام) نيز پاسخ منفى نداد و آن ها را با تعليم ذكر راضى ساخت ولى علت اينكه خادمى در اختيارشان نگذاشت، همان شفقتى بود كه پيوسته درباره مسلمانان اعمال مى نمود و آن ها را بر خود و خانواده اش مقدم مى داشت.