نوشته است، پس از مرگ فاطمه با ابوبكر بيعت كرده باشد.
برخى نيز كه معتقدند فاطمه (عليها السلام) تا ششماه پس از وفات پدر زنده بود و مى گويند: على بن ابى طالب (عليه السلام) و بنى هاشم نيزدر اين مدت بيعت نكردند «چنانكه ابن عبد ربه در كتاب العقدالفريد(1) و طبرى در التاريخ(2) از زهرى نقل كرده اند.
از طرفى در چگونگى آمدن عمر به خانه فاطمه (عليها السلام) باز هم گفته ها يكسان نيست; چنانكه نوشتيم ابن قتيبه مى گويد: وقتى عمر آهنگ آتش زدن خانه را كرد، فاطمه خودش عقب درآمد و بر او آشفت. ابن عبد ربه نيز همينطور نوشته(3) ولى طبرى مى گويد: هنگامى عمر به درِ خانه على رسيد كه طلحه و زبير و گروهى از مهاجرين نيز آنجا بودند.
عمر گفت: بيرون بياييد! وگرنه به خدا قسم همه شما را آتش مى زنم! زبير شمشير كشيده، به طرف او دويد ولى پايش لغزيد و به زمين افتاد و شمشير از دستش بيرون شد. اطرافيان به او هجوم آورده و دستگيرش نمودند.(4)
1 ـ الامامة والسياسه، ج2، ص253 2 ـ الامامة والسياسه، ج4، ص1825 3 ـ عقد الفريد، ج2، ص253 4 ـ تاريخ طبرى، ج4، ص 1218