روزى امام حسن مجتبى عليه السلام وارد اتاق مادرش، حضرت زهراء عليها السلام گرديد، ديد كه مادرش در حال ركوع نماز است و براى مردها وزن هاى مؤمن با ذكر نامشان دعا مىكند.
گوش كرد، كه ديد مادرش فقط براى ديگران دعا مىنمايد و براى خويش، هيچ دعائى نمى فرمايد، جلو آمد و اظهار داشت: اى مادر! چرا مقدارى هم براى خودت دعا نمى كنى همان طورى كه براى ديگران دعا مىنمائى
حضرت زهراء سلام اللّه عليها پاسخ داد: اى فرزندم! اوّل ما بايد به فكر نجات همسايه باشيم و سپس براى خودتلاش و دعا كنيم.(26)
و در حديثى وارد شده است كه: دعاى مؤمن در حقّ ديگران مستجاب مىشود و موقعى كه انسان در حقّ ديگران و براى ديگران دعا كند، ملائكه الهى براى او دعا خواهند كرد، كه حتما، دعاى آن ها مستجاب خواهد شد.