(جداى از برخى ويژگىها كه براى منتظران و ياران حضرت مهدى نام برده شده است مثل تقوى ـ بصيرت، بينش و اعتقاد عميق) مهمترين عامل، انجام واجبات و ترك محرمات است و اين مطلب همان است كه عرفا و اساتيد اخلاق مثل آيتالله بهجت و آيتالله جوادى آملى به آن سفارش و مهمترين عامل و راه نجات و سير و سلوك، مىدانند.
نتيجه اين مراقبت، همان است كه قرآن مىفرمايد:
من جاهد فينا لنهدينهم سبلنا آنكه در راه ما مجاهده كند، او را به راه خويش راهنمايى مىكنيم.
آن گاه زمين و زمان براى انسان آيه و نشانه مىشود، گويى همه چيز و همه كس با او سخن مىگويد. البته استاد فرزانه و عارف، خيلى خوب است ولى در اين وانفسا، مدعيان استادى كم نيستند. كسانى كه عدهاى را با سير و سلوكهاى صرفا رياضتى، (نه دينى و برگرفته از آيات و روايات) مىفريبند و چون افراد از آنان قدرتهايى مىبينند باور مىكنند كه اينها اهل راه و سير و سلوك هستند غافل از اينكه مرتاضهاى هندى هم ـ ولو هيچ اعتقادى به خدا و رسالت پيامبران ندارند ـ قدرتهايى پيدا مىكنند لذا احتياط، لازم است.
ما از چنين جريانى اطلاع نداريم. مىتوانيد براى اطلاع بيشتر از دفتر آقا سؤال كنيد.
دليل قطعى بر اينكه ايشان به محضر امام زمان(عج) برسند؛ وجود ندارد و ايشان هم چنين ادعايى نكردهاند.
بر اساس شواهد و قراين، بسيارى معتقدند وقت ظهور نزديك است؛ ولى اين بدان معنا نيست كه حتما حضرت در همين سالها ظهور خواهند كرد. و طبق روايات كسى نمىتواند زمانى براى ظهور مشخص كند.
آنچه به شيعيان در عصر غيبت تكليف شده است؛ آمادگى و انتظار هميشگى براى ظهور و زمينه سازى آن است؛ حال اگر در زمان ما ظهور واقع شد، چه سعادتى از اين بالاتر؟؛ اگر هم واقع نشد، ما به وظيفه خويش عمل نموده و ان شاء الله ناممان در زمره سربازان امام زمان(عج) ثبت مىشود.