آنچه از روايات در اينزمينه استفاده مىشود، اين است كه در اثر بهبود وضع اقتصادى، فقر و تهيدستى از جامعه بشرى ريشه كن مىشود و به شخص نيازمند به اندازهاى مال و ثروت داده مىشود كه توان بردن آن را نداشته باشد و وضعيت عمومى جامعه چنان بهبودمىيابد كه دارندگان زكات براى رساندن آن به نيازمندان به رنج مىافتند.