فروغ حکمت

مترجم و شارح: محسن دهقانی

نسخه متنی -صفحه : 337/ 178
نمايش فراداده

همانگونه كه ممتنع بالذات كه در اتصاف به امتناع، بى نياز از غير است ممتنع غيرى نخواهد بود; چون جمع اين دو عنوان، شبيه جمع امكان ذاتى و غيرى است و اشكال در آن، بعينه در اينجا مى آيد.

از مطلب فوق، نتيجه حاصل مى شود كه موصوف وجوب و امتناع غيرى، ممكن ذاتى است.

متن

وثانياً أنّه لو فرض واجبان بالذات لم يكن بينهما علاقة لزوميّة، وذلك لأنّها إنّما تتحقق بين شيئين: احدهما علّة للآخر أو هما معلولا علّة ثالثة ولا سبيل للمعلوليّة إلى واجب بالذات.