روسيه و چين در نيم قرن گذشته به رغم تمامي اختلافات و فراز و
نشيب هاي تند در روابط في ما بين به دليل قرابت ايدئولوژيكي و نيز منافع مشترك در
قبال امريكا مناسبات ميان خود را كاملاً منتفي ندانسته اند و اين در حالي است كه دو
كشور يك سال قبل از فرو پاشي اتحاد جماهير شوروي موفق به امضاي قرارداد دوستي و
همكاري شدند .
فضاي حاكم بر شرايط سياسي -
نظامي جهان و وجود اهرم هاي قدرتمندي همچون (ناتو) و به نوعي اتحاديه اروپا در كنار
امريكا موجب گرديد
روسيه و چين با تشكيل و تحكيم محور جديدي در جهت حفظ و تثبيت
موقعيت خود در صحنه بين الملل حركت كنند. به همين خاطر مقامات دو كشور پس از امضاي
پيمان اخير دوستي و همكاري بين پكن و مسكو صراحتاً اعلام كردند كه امضاي اين سند
نشانه آغاز مرحله جديدي در روابط في مابين است.
محورهاي مورد اشاره در سخنان و بيانيه هاي مقامات مسكو و پكن به
وضوح حكايت از آن دارد كه دو كشور سياست هاي نظامي امريكا را مورد انتقاد قرار مي
دهند و به چالش مي طلبند .
هر چند كه در اين پيمان تصريح شده است كه انعقاد قرارداد
همكاري و دوستي بين روسيه و چين براي مقابله با هيچ كشور ثالثي نيست.
فكر گسترش ناتو, تلاش امريكا براي ايجاد يك سپر موشكي , پايبند
نبودن آمريكا به پيمان ( كيوتو) , انديشه تشكيل ( ارتش واحد اروپا )و اعلام صريح
مقامات كاخ سفيد مبني بر اين كه پيمان هايي نظير پيمان ضد موشك هاي بالستيك موسوم
به ( اي . بي . ام ) به گذشته تعلق دارند و بايد لغو و يا اصلاح شوند
, موجب شد
روسيه و چين به اين باور برسند كه به تنهايي قادر به رويارويي با تكروي هاي امريكا نيستند و بايد در جهت تشكيل محور
راهبردي جديدي حركت كنند.
از همين رو به گفته برخي كارشناسان دو كشور با توجه به روابط
سنتي خود و نيز با بهره گيري از منابع ژيوپوليتيكي متعددي كه در اختيار دارند با
ايجاد يك محور قدرتمند , تلاش مي كنند به نوعي در برابر ابتكارات سياسي - نظامي غرب
و به ويژه آمريكا تكيه گاه مطمئني ايجاد كنند .روندي كه مطمئناً به يك مسابقه
تسليحاتي جديد و نيز تولد قطب هاي متعدد سياسي - نظامي در جهان منجر خواهد شد.