مقطعات

اوحدالدین محمد بن محمد انوری

نسخه متنی -صفحه : 439/ 290

ز روزگار به يك نامه ى تو خرسندم شنيده ام كه به خرسند كم گرايد غم ز هرچه باشد خرسند را بسنده بود مرا و حال مرا بي جمال طلعت تو چنان كه تشنه به آب حيات و مرده به جان چنان كه تشنه به آب حيات و مرده به جان
كه در دعا همه آن خواهم از خداوندم غمم چراست كه از تو به نامه خرسندم چرا كه بي تو همى عمر و عيش نپسندم صفت نديدم از اين به چو دل برافكندم به جان تو كه به ديدارت آرزومندم به جان تو كه به ديدارت آرزومندم