مقطعات
اوحدالدین محمد بن محمد انوری
نسخه متنی -صفحه : 439/ 325
نمايش فراداده
در مرثيه
-
اى جهانت به مهر دل جويان
مويه گر گشته زهره ى مطرب
عمر خوش خوى روترش كرده
كرده اجرام ماتمت بر وى
من ز حج زيارتت عاجز
روزم از دود آتش تقدير
خوانم از نعمت تو بود و نهاد
زانكه پيوسته مردم چشمم
اى كه مستور عدت كف تست
نور و ظلمت ز پويه ى قدمت
نفس تو تازيان و در منزل
تو و سكان سده در نسبت عرش رخ در جنابت آورده
عرش رخ در جنابت آورده
-
آسمان هم در اين هوس پويان
بر جهان و جهانيان مويان
بي تو بر زندگان چو بدخويان
چرخ رايان مشترى رويان
وانگه آن كعبه را به جان جويان
تيره چون طره ى سيه مويان
در كمى روى و داردش روى آن
هست روى از غمت به خون شويان
قطره در ابر همچو بي شويان
خاك كيوت چو عاشقان بويان
تازه گلهاى ارجعى رويان
همه همشهريان و هم كويان قدس الله روحه گويان
قدس الله روحه گويان