مقطعات

اوحدالدین محمد بن محمد انوری

نسخه متنی -صفحه : 439/ 337

اى بزرگى كه از شمايل و قدر نور راى تو فالق الاصباح روزى خلق تو به يوم الدين زاسمان تا به پايه ى شرفت سقطه ى تو سواد مسكون را به من از كربت و بلا آورد نبود شين اگر بود عاجز قطره اى از تحمل كشتى اى سلامت به صحبتت عطشان ز ارزوى علاجت از دل پاك گفته بودم به خدمتت برسم نزد سيمرغ تب از آن خوشتر نزد سيمرغ تب از آن خوشتر
ملك را زينتى و دين را زين كف و كلك تو مجمع البحرين گشته در ذمت سخاى تو دين از زمين تا به آسمان مابين اى ز سكانش چون سواد از عين كه نياورد كربلا به حسين اى ز گيتى نه عجز ديده نه شين اشترى از تحمل كونين چون به آب حيات ذوالقرنين در حنين آمده عظام حنين خردم گفت اننا من اين كش عيادت كند غراب البين كش عيادت كند غراب البين