مقطعات

اوحدالدین محمد بن محمد انوری

نسخه متنی -صفحه : 439/ 349

بار خدايا به فضل بنده ى خود را زان مى آسوده كز پياله بتابد زانكه بدو تند كره رام توان كرد زانكه مرا كره ايست تند و زنخ سخت بنده بدو جز به مى سوار نگردد بنده بدو جز به مى سوار نگردد
گر بتوانى فرست پاره ى باده چون ز بلور سپيد بسد ساده زانكه ازو گردد ايستاده فتاده سركش و بدخو ميانه ى گله زاده ور نبود مى بماند بنده پياده ور نبود مى بماند بنده پياده