مقطعات

اوحدالدین محمد بن محمد انوری

نسخه متنی -صفحه : 439/ 57

در اين سه سال چه در خواب و چه به بيدارى شكستهاى امانى به عشوه مي بسته است كنون حواشى جانش از قدوم فرخ تو كه صورتى كه ز من بنده آشنايى كرد نه بر زبان گذرانيده ام نه بر خاطر عاقلا از سر جهان برخيز گير كامروز بر سر گنجى گير كامروز بر سر گنجى
خيال رايت و آواز نوبتت بودست درشتهاى حواد به حيله مي بودست چو برگ گل همه شاديش توده بر تودست نه آنكه از لب من هيچ گوش نشنودست نه بر عقيدت من بنده هرگز اين بودست كه نه معشوقه ى وفادارست پا نه فردات بر دم مارست پا نه فردات بر دم مارست