اى با عدوى ما گذرنده ز كوى مانامم نهاده بودى بدخوى جنگجوىجستى و يافتى دگرى بر مراد دلاكنون به جوى اوست روان آب عاشقىگويند سردتر بود آب از سبوى نواكنون يكى به كام دل خويش يافتىاكنون يكى به كام دل خويش يافتى
اى ماهروى شرم ندارى ز روى ما؟با هر كسى همى گله كردى ز خوى مارستى ز خوى ناخوش و از گفتگوى ماآن روز شد كه آب گذشتى به جوى ماگر مست آب ما كه كهن شد سبوى ماچندين به خير خير چه گردى به كوى ما؟چندين به خير خير چه گردى به كوى ما؟