14 اسفند 1346 / 4 ذى الحجه 1387
سعيدى، سيد محمدرضا 4 حج 87 به عرض مى رساند، مرقوم شريف که حاکى از عواطف کريمه بود موجب تشکر گرديد.
سلامت و توفيق جنابعالى را خواستار است.
اميد است ان شاءاللّه تعالى در محلى که تشريف داريد وجود مؤثرى بوده و مورد استفاده عمومى قرار گيريد.
آنچه مهم است آن است که انسان با هر منطقى که بتواند خدمت کند و اداى وظيفه نمايد که پيش وجدان خود شرمنده نباشد.
وصول به مقاصد و عدم آن، بسته به اراده الهيه و به ما تکليفى نيست.
و آنچه مسلم است اين جوله ها(1) پايان دارد، و خداوند تعالى حفظ کيان اسلام را خواهد فرمود.
از خداوند تعالى حسن عاقبت را خواستار است و از جنابعالى اميد دعاى خير دارم.
والسلام عليکم.