اجازه نامه

زمان:

22 آذر 1349 / 13 شوال 1390

مکان:

نجف

موضوع:اجازه در امور حسبيه و شرعيه

بسم اللّه الرحمن الرحيم

مخاطب:

عادلى، غلامحسين بعد الحمد والصلوة، بر عموم مؤمنين قريه گل نيچه و جلو گرگها و شنيه و جوسرخها تماما و هيگلها جميعا و سيا خوله و جنگلک و سيالخک و کزيرگ و دهن غلامک و ده داود و سرپل و منجو و نواحى آن و سربغندى و پاى کوتل و قاش غيغانک و قلعه غيغانک و ناوه غيغانک(1) تماما، مخفى نباشد که جناب مستطاب مروجالاحکام آقاى شيخ غلامحسين عادلى ايده اللّه تعالى وکيل اينجانب هستند در امور حسبيه و شرعيه که منوط است به اذن فقيه جامع الشرايط با مراعات احتياط، و در جمعآورى سهم مبارک امام عليه السلام که ثلث آن را در موارد مقرره شرعيه صرف کنند و دو ثلث ديگر را نزد حقير ايصال نمايند و قبض رسيد گرفته به صاحبان وجوه رد کنند، و نيز مجازند که به صاحبان وجوه اجازه دهند که سهم سادات عظام را خودشان به سادات فقير و عفيف بدهند.

و مخفى نماند که مناطق مذکوره سابقا به نام آقاى سيد حسين جان بوده و فعلا به ايشان واگذار شد.

و اوصيه ايده اللّه تعالى بالتقوى و الاحتياط، و ارجو منه الدعاء و النصيحة، والسلام عليه و على اخواننا المؤمنين و رحمةاللّه و برکاته .